Onze voorzitter aan het woord: ter nagedachtenis van Stanislas Deriemaeker

Met grote dankbaarheid nam in 2024 een goed gevulde Onze-Lieve-Vrouwkathedraal afscheid van een zeer bijzondere man.

Dat burgemeester De Wever bij deze gelegenheid aanwezig was en het woord nam met een memorabele speech, spreekt boekdelen over de plek die Stanis als persoonlijkheid en als vakman in Antwerpen terecht geniet. Ook de directeur van de kathedraal sprak een beklijvende toespraak uit, die getuigde van een zeer bijzonder respect en grote dankbaarheid, volledig in overeenstemming met de vriendschappelijke setting waarin Stanis steeds heeft geopereerd.

Het was van een ontroerende schoonheid om te voelen hoe sterk de passie was die Stanis heeft doorgegeven aan zijn gehele familie, zijn talloze leerlingen en zoveel anderen. Stanis vertelde als het ware zelf zijn verhaal als familieman, topvirtuoos, aandachtig luisteraar en levenskunstenaar die, in alle bescheidenheid een groots enthousiasme doorstraalde vanuit een warm hart. Het siert hem buitenmate dat hij zijn grote kennis en zijn gevoel voor kwaliteit en levenskunst via echt contact conviviaal deelt met zoveel mensen, zelfs over de dood heen. Het was dan ook een aangrijpend moment om de erfgenamen van een bijzondere familiegeest te horen getuigen van de grote liefde die Tonia en Stanis hebben meegegeven en voorgeleefd.

We hebben samen warme tranen voelen stromen bij het afscheid van een man die op een uitzonderlijke manier vertrouwen inboezemde, aanstekelijk vrolijk was, groots in zijn vak, buitengewoon in zijn niet aflatende inzet tot het einde toe.

Oud-student van Stanis en opvolger als titularis-organist aan de Antwerpse kathedraal Peter Van De Velde heeft geweldig mooi gespeeld, niet alleen naar ons gevoel maar ook volledig binnen de strenge regels van de kunst inzake timing, registratie, frazering, akoestiek … zoals Stanis die zo magistraal kon uitzetten. Die combinatie hoor je niet vaak. Bach kwam naar voor als een compagnon de route, die de weg opent naar de eeuwigheid en het diepe inzicht dat het allemaal zo ontzettend zinvol is. Heel bijzonder vond ik het om te mogen horen hoe zovele familieleden op hun geheel eigen manier het woord namen, met een verhaal dat telkens gekleurd door een ander temperament volop getuigde van een fantastische band met de pater familias, die steeds open stond voor het wonder en vol waardering iedereen ondersteunde.

We zijn hier in Gent niet weinig trots dat we Stanis als meester in de orgelkunst hebben mogen kennen en dat hij ons het vertrouwen heeft gegeven om als enthousiast lid van onze vereniging zijn persoonlijke orgelbibliotheek als een bijzonder levenswerk te mogen borgen met de uitdrukkelijke opdracht dat we alles nauwkeurig samenhouden in de onmiddellijke nabijheid van het fantastische Cavaillé-Coll-orgel van de Sint-Niklaaskerk, waar hij zo van hield maar jammer genoeg nooit heeft horen klinken.

Op die manier werken wij dan samen aan het verderzetten van een traditie die vanuit de artistieke biotoop van Stanis in Antwerpen als een kleurrijke olievlek kan verder uitgroeien over de lage landen en Europa tot een grootse cultuur waar de volgende generaties volop mogen van meegenieten. Als het ons dan lukt om samen met de inspirerende nagedachtenis van Stanis in dienstbaarheid echte verbinding tot stand te brengen tussen de mensen via de schoonheid van de orgelcultuur, dan zullen wij ons gelukkig weten in het volbrengen van de prachtige taak die hij ons -ook weer zo liefdevol- van harte heeft toevertrouwd.

Met hartelijke groet
Paul De Maeyer voorzitter Orgelkring “De Principaal” vzw